27.1.11

Muizenissen

Ik was een beetje aan het rommelen in de keuken, toen ik ineens op het schoteltje met half opgegeten kattenvoer dat verplicht buiten staat vanwege de geur, een héul dikke muis zag zitten smikkelen. Ik sloop naar de achterdeur en sloeg met stijgende verbazing het bruine beest een poosje door de ramen gade. Ik dacht dat muizen van die bangepoeperds waren, die bij het geringste vermoeden van menselijke aanwezigheid al de pootjes nemen, maar deze trok zich nergens iets van aan. Sterker nog, hij draaide mij zijn meest fotogenieke kant toe en poseerde een tijdlang gewillig voor mijn camera. Vervolgens bedankte hij netjes voor de lunch, stak zijn voorpootje naar me op bij wijze van groet, en verdween toen weer onder de schutting. Hij zal wel bij de buurman inwonen. Denk ik. Hoop ik. Want al vind ik muizen best heel schattig, ik wil niet dat ze door mijn huis gaan hollen en overal gaan knagen en dan lopen dood lopen te gaan op plekken waar je ze echt niet dood wilt vinden (In een fles olijfolie, bijvoorbeeld. Of in een pak macaroni, en dat je er dan pas achterkomt als je de inhoud leegstrooit in een pan met kokend water. Brr.) en ook niet levend trouwens. Ik vertoon dus qua kleine knaagdieren nogal, eh, ambivalent gedrag. Want mooi dat ik 'm verraden heb bij de buurman toen ik die toevallig bij de voordeur trof. Waar ik al snel spijt van had. Want ik zag hem al in gedachten alle planken met gif en vallen aflopen in z'n schuurtje. Dus nou moet ik er zo nog een keer langs. Om te zeggen dat 'ie geen val mag zetten of gif strooien. Want dat het een microtus agrestis betreft, oftewel Aardmuis. Ik heb namelijk even gegoogled. En iedereen weet; als het beest eenmaal een naam heeft, is het al praktisch een huisdier. En een huisdier maak je niet dood. Als dat wel gebeurt, heb je een moord gepleegd. Nee, een huisdier stérft. Van ouderdom. Gelukkig worden aardmuizen gemiddeld maar 1,5 jaar oud. Maar ik denk niet dat het zo'n probleem wordt om de buurman van zijn gewelddadige plannen af te brengen. Want ik las: "De aardmuis is vrij luidruchtig. Hij maakt lage, kwetterende en soms knorrende geluiden, die meerlettergrepig zijn."  Bron.
En een wezen om zeep helpen dat een naam draagt én ook nog eens treffende gelijkenissen met hemzelf vertoont, nee, zo bruut is ook onze buurman niet.
Mooi.
Het worden práchtige tijden voor de microtussen onze schutting en zijn schuur.

6 opmerkingen:

NOVY zei

Hahahaha dit doet me ergens aan denken.
Ik kom er nog op terug.

sanneke zei

Haha! Ik had vandaag een leerling tussen een muizenval. Geen idee waarom ik een muizenval in mijn lokaal heb eigenlijk, maar zij had er mee gespeeld en niet eens heel erg gegild toen ze er tussen kwam. Alhoewel haar nagel er best gehavend uitzag. 'Maar niet meer doen dus,' concludeerde ze.

Herma zei

Novy: Ja? Ja! Een cliffhanger!

Sanneke: Auw, een hele leerling tussen een muizenval... D'r halen hier ouders voor minder hun kind van school!
Gelukkig was't een stoere en nuchtere meid!

Anoniem zei

Als ik dit zo lees, dan heb ik ook een aardmuis in huis. Maar die is toch al 46 inmiddels.
F.

Herma zei

F.: Ach... Zit ie weer t schoteltje van Spikey leeg te vreten? Of herkende je meer het meerlettergrepige geknor?

sanneke zei

't Was er een van 15 die dat ding zelf uit de kast had gepakt. Die wist best dat ze daar met haar tengels van af had moeten blijven. Maar ik vond haar bijzonder stoer en grappig. :)