Breidag en meer

Dit weekend was ik op de breidag in Nieuwegein. Breidagen, moet ik zeggen, want het waren er twee. En ik was daar niet omdat ik zelf een gepassioneerd breiliefhebster ben, maar omdat ik mijn vrichtje Marieke, met die leuke webwinkel,  hielp. En pfóe, dat was wat, jong! Zelfs Pownews was er op af gekomen. Helaas heeft het item de uitzending niet gehaald, en moeten wij het slechts doen met een wazige twitterfoto op de site. (foto met Jan en gehaakte muts. 'were-' zie je nog net. Dat zijn wij dus. Er is nog net een glimp van mijn rug  - ik sta "toevallig" net te bukken-  en een ledemaat van Marieke zichtbaar.)
Maargoed. De breidagen zijn voorbij, de kater op zondag ook (Spierpijn! Moe! 'T was gewoon genant.)
En nu moet ik weer voor mezelf de boer op. Want wist u eigenlijk al dat ik ook voor mezelf ben begonnen? Omdat ik een heel handige knipper (van haar) ben? En vormgevert? Nee, dat wist u niet he? Dat komt, ik zég dat ook nooit. Tegen iemand. Maar dat is niet slim, marketingtechnisch, zal ik maar zeggen. Een zaak wil klanten.
En ik dus ook.
Dus. Nu zeg ik het.
Belt allen! Zegt het voort!
Wacht, ik flyer meteen even mijn kaart.

En wil je nou niet geknipt worden, maar wel zo'n leuke kaart, danwel logo voor je eigen zaak? Bel, of ook handig; e-mail me dan even. Want dat is weer een heel ander verhaal.