Billy. Of: het groeit aan waar je bij staat. Een licht overdreven verhaal met een open einde.

Wij verkochten onlangs onze boekenkast aan een aardige man met niet zoveel boeken. Het werd namelijk hoog tijd dat we het ding wegdeden, het stond afgeladen vol en alsnog hadden we een stuk of twaalf, misschien tweeendertig verhuisdozen vol met boeken die in de schuur stonden te verpieteren.
Vervolgens gingen wij nog verder overstag; we kochten een witte B punt Illy. U weet wel, het handige boekenkastsysteem van I punt Kea.  Zo fokken briljant dat er inmiddels al een boekje over geschreven is.  Even terzijde; persoonlijk vond ik het, nouja laten we zeggen: opmerkelijk, dat je in de B punt Illyplanner op internet een heuse hoekkast in je ontwerp kunt opnemen, maar dat die in werkelijkheid gewoon een gewone kast is, maar die je dan dus in de hoek zet. Voilá; hoekkast! Tssss. Ja zeg, zo kan ik het ook!
Hoe dan ook, het was toch handig om aan de ene wand te beginnen en halverwege de andere pas op te houden. Wij bouwden ons dus eerst met onze B punt Illy een slag de hoek om en trokken daarna de schuur leeg. "Sjonge, wat heerlijk!" Juichten we de hele tijd. "Eindelijk weer alle boeken binnen handbereik! Moet je kijken, wat een ruimte!, Nu kun je eindelijk ook weer eens wat bijkopen, Steef" En: "Jee, ik wist niet eens meer dat ik deze nog had!" Obscure jaren tachtig stukken kwamen weer opgedoken, zoals de Ronflonflon reeks naar de gelijknamige radiouitzendingen met Jacques Plafond (Weetjenog: Jan Vos, Broekema, Jacques Plafond, Jaap Knasterhuis en Wilhelmina Kuttje junior. Met twee t.) die Stefan ooit integraal had ingekocht. "Het lijkt net een bibliotheek mama", spinde Nona tevreden met de vier planken die zij nu voor haar eigen boekencollectie gereserveerd wist. Zelf was ik ook lekker bezig, want eindelijk had ik Stefan zo ver dat er ook nog wat boeken weg mochten (niet de Ronflonflonreeks) en dat leverde al snel drie volle dozen voor de kringloopwinkel op. Ik begon me al te verheugen op het eindresultaat, een mooi ingedeelde boekenkast, boeken op thema bij elkaar en op hoogte gerangschikt, behalve als het een serietje van dezelfde schrijver betreft ( maar dan geldt binnen dat serietje natuurlijk wel weer de regel op hoogte rangschikken). He lekker toch, dat opruimen! O o wat was ik weer tevreden met mezelf. En wat kon ik dat toch handig, zo'n boekenkastje inrichten.Toch jammer dat die hele reeks Oliver Sacksen nu niet bij elkaar op een plank pasten, mijmerde ik. Wacht, als ik nou de hele plank 'populair wetenschappelijk' mix met 'wetenschappelijk' zonder dat Stefan het merkt, dan kunnen de Sacksen daar, en ...Hmm. Nu past 'literair, Engels' daar niet meer. Nahja. Komt die op de plank daaronder en dan... Hmmm. Toch nog eens kritisch naar dit plankje kijken, kan er echt niet meer weg? Ondertussen zag ik Nona door de chaos struinen. Ik ging nog maar eens naar de schuur voor een nieuwe lading. Toen ik terugkwam was de hele sectie 'kinderboek' een bende. Nona lag heerlijk voor de kast op het grote kussen te lezen in haar hervonden schatten. Op de planken had zij lukraak -een kind trekt zich van een 'op hoogte rangschikken' regel niets aan- boeken teruggezet die zich eerder in de kringloopdozen bevonden.  Stefan kwam aan met nog een stapel van ongeveer zestig of zeventig boeken van boven die ook nog in de kast moesten  en de suggestie of er niet ook nog een B punt Enno (of twee, óf drie) naast de B punt Illy zou passen, voor de cd's en dat was het moment dat ik een beetje snauwerig begon te worden. Ik keek met argusogen naar de twaalf of tweeendertig nog volle boekendozen in de kamer. Ik dacht aan de zestien of zevenentwintig dozen met cd's die zich ook nog ergens in opslag bevinden.
I knew it!
Drie dagen bouwen aan een B punt Illy, zesentwintig of misschien wel negenenveertig volle dozen naar de kringloop en dan verduld nog eens aan toe nog steeds zesenvijftig dozen met boeken én cd's én rommel overhouden!
Mooi dat dit dus niet ging passen!