Weg week

Ik had best wat te doen deze week, maar er kwam niet veel uit mijn handen. Een heftig snotneuzenvirus houdt mij in zijn greep. Ik deed dus alleen het hoognodige en zelfs dat  maar half. Gelukkig mocht ik vanochtend in mijn bedje blijven liggen. Ik heb daar dan ook dankbaar gebruik van gemaakt. Uitgeslapen, beetje ontbeten, rondje in ochtendjas door de tuin en, omdat dat ook alweer veel te lang was geleden, een blogje maken.
Onlangs vierden we op Nona's school weer de jaarlijkse Montessoridag. Er wordt dan altijd iets leuks georganiseerd en dit jaar deed een heus circus de school aan. Gespannen keek ik van een afstandje naar Nona's gezicht toen werd uitgelegd wat de bedoeling was van al de materialen. Ballen lopen, jongleren, koorddansen, eenwielers... zou er wel iets bijzitten waaraan ze mee kon doen? Zakte haar de moed al in de schoenen? Eens te meer bleek dat ik me af en toe drukker maak over deze dingen dan zij. Er waren spullen voor ieders gading. De 'circusdirecteur' was een ongelooflijk energieke vent die zo geanimeerd kon vertellen en uitleggen dat alle kinderen uit twee bouwen muisstil en ademloos aan zijn lippen hingen (en wij, de hulpouders ook). Nona's gezicht straalde. Iedereen had ontzettend veel zin om aan de gang te gaan, het was een geweldige dag! Nona en mijn favoriet waren de chinese bordjes en de 'indianenstokken'. (bij dit woord verschijnen aan mijn geestesoog onmiddelijk grofkorrelige beelden van obscure mannenpraatgroepen, maar dat zal wel weer aan mij liggen) Overigens vertelde de moeder die bij de grote balanceerballen had geassisteerd dat Nona een heel rondje door de piste had gemaakt op de bal! Uiteraard terwijl zij zich vasthield aan een leuning en iemand haar hielp, maar zelfs dan was het nog een hele prestatie.
Al met al was het zo inspirerend dat ik de indianenstokken thuis heb nagemaakt voor Nona. Want niet alleen is het leuk om zelf een beetje te kunnen circussen in de achtertuin, maar met deze stokken spelen kan alleen met twee handen die een beetje samenwerken. Therapie Terwijl U Speelt. (win-win!)
Het was heel eenvoudig:
Al wat je nodig hebt zijn drie stukken grijze pvc buis, een klein stuk buisisolatiemateriaal, een strook dik plastic of dun rubber voor de franjes aan de uiteinden, en tape in veel kleurtjes.

 De chinese bordjes heb ik ter plekke bij het circus aangeschaft. Verslavend leuk!
En hieronder dan nog -hij mag niet ontbreken- de ultieme circuskraker: Entry of the gladiators heet het, en dat klinkt dan weer helemaal niet gezellig.