Kijk maar. Playmobilmensonterende toestanden:
Dus. Ik aan de slag.
Sjonge, dat valt nog niet mee, hoor. Dit moest eigenlijk de moeder worden, maar vanwege mijn schouder-tekenfout en Nona's overenthousiasme met de wenkbrauwen, wordt het nu toch maar de vader. En of hij nou straks wel op de wc past, dat weet bijna niemand. Maargoed, met zulke haarimplantaten (Hey, Gerard Joling! Eat your heart out!) stel ik me voor dat je graag even de deur uitgaat. Om in de struiken te plassen, dan maar.
Goed. Nou weet u dus waar ik mee bezig ben, dit weekend.
Dag hoor!
2 opmerkingen:
Big smile hier. :-)
Volgens mij wordt die moeder een trendsetter. Hup, weg met die tot miniscule streepjes gereduceerde wenkbrauwen.
En wat een enorm geduld.
Jammer dat ik het poppenhuis hier net naar de kringloop bracht, want die meubeltjes waren wel pleemobielwaardig, maar daar zat dan weer geen pleetje bij.
Ja nou, op zich ben ik ook pro-wenkbrauw, maar is dit nou toch niet wat teveel van het goede? En wat het geduld betreft: de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat vader (of, vooruit; moeder) vooralsnog het enige lid van de familie is. En dat ie dat heel misschien ook wel blijft. ;)
Een reactie posten