13.1.10

hmmm en tja...

Nona is weer bij de schoenmaker geweest. De schoenmaker, ja. Want Nona doet niet aan Dolcis, Scapino of van Haren. De schoenmaker maakt persoonlijk voor haar een uniek paar schoenen. Eerst maakt hij daartoe een stel verukkelijke gipsmodelletjes van haar voeten, vervolgens een proefpaar, gemaakt van restjes leer en kurk, en daarna het definitieve paar. Ik heb me laatst laten vertellen dat zo'n paar schoenen ons ongeveer duizend euro zou kosten, zonder tussenkomst van de verzekering. Prada and Versace, eat your heart out!
Vandaag waren we dus bij de schoenmaker om het proefmodel te passen en de kleur en het eventuele motiefje te kiezen. Klinkt best luxe, he? Toch kleven er wat nadelen aan. Zo zijn we beperkt tot altijd ongeveer hetzelfde, tamelijk rigide model; een vrij grove rijglaars. Het tweede is dat de waaier met kleurstalen wat beperkt is, met name voor kinderen. Op het eerste gezicht lijkt het alsof er enorme keus is, maar als je beter kijkt, blijkt dat er vijf verschillende tinten donkergroen, zeven bruinen een horde blauwen een heel stel enge lakvarianten en dan nog een aantal voor ons totaal onbruikbare dingen als poepbruin krokodil, brons met venijnig oranje zweem, hoogglans goud en zo nog wat tussen zit. Maar het lastigste is dat je geacht wordt ongeveer negen maanden vooruit te kunnen met je nieuwe paar. Want de verzekering is wel goed, maar niet gek! Negen maanden moet je vooruit denken, want dat is ongeveer de frequentie van het wisselen van paren. Want iedereen weet, als je die kinderen maar een beetje hun gang laat gaan, zitten ze elke maand voor een nieuw paar bij de schoenmaker! Groeispurtje gehad? Jammer dan! Of er wel eens "creatief" wordt omgegaan bij de aanvraag van een nieuw paar zou ik zo niet durven beweren. Maar je zou je er iets bij kunnen voorstellen...
Hoe dan ook, je denkt dus wel twee keer voordat je 'ja' zegt tegen grasgroen of knettergeel. Een "miskoop" kun je je niet veroorloven.
Nu was dat allemaal niet aan de orde, want ons oog was de vorige keer al gevallen op een nieuw staaltje paars. Dus die keus was snel gemaakt. Maar alleen paars is ook zo ...paars, dus er moet nog iets "op". En wat voor kleur moet dat dan zijn, en vooral: wát? Nou is de schoenmaker een alleraardigste man, maar voor een geinig motiefje of een leuk detail hoef je bij hem niet aan te kloppen. Dus daar ga ik dan zelf maar mee aan de gang. Ik maak een aantal "ontwerpen", daarna bespreken we de mogelijkheden en vervolgens wordt het zo goed mogelijk nagemaakt. Heel sympathiek vind ik dat. En in de praktijk ziet dat er dan ongeveer zo uit:



Maar welke moet het nou worden.....?

8 opmerkingen:

Unknown zei

ik vind die met het hartje leuk. Ik weet niet hoe goed de schoenmaker is, maar een hartje moet toch lukken? Grappig ook haar initialen, weet je in ieder geval zeker dat ze haar schoenen niet per ongeluk zal verwisselen met die van een ander kind.

NOVY zei

Die met het meisje. De eerste. Dus.

Anoniem zei

ik vind alle vier mooi, maar als ik moet kiezen vind ik de laatste het leukste, die met het boompje
liefs, alicia

Anoniem zei

Ja, je voelt hem al aankomen maar wij gaan voor het vogeltje.
Groetjes Fokje en Matthijs

Anoniem zei

Nog een kleine aanvulling: twee vogeltjes lijken me ook leuk.

Herma zei

Nou niet gaan zeggen dat jullie dat niet hadden afgesproken vantevoren!
Mindgames, he? Ik heb jullie wel door!

Ingeborg zei

Ik durf het bijna niet te zeggen maarr, ik zou voor het Camper-twin concept gaan: Links een ander prentje dan rechts.
Ze zijn allemaal leuk maar ik zou gaan voor dat wat het minst makkelijk verpest kan worden bij het na maken.

Herma zei

Ik heb het Nona ook nog even gevraagd. Die ging, net als Novy voor het meisje. Was te verwachten, natuurlijk. Je eigen tekening op je schoenen, wie wil het niet?
Ik ben het met jullie eens, Ing en Marieke; voor het makkelijkst na te maken gaan. Dus als het meisje te moeilijk blijkt, wil Nona graag het hartje.
De vogel is bij nader inzien sowieso een beetje te ingewikkeld, laat staan twee... maar dank voor jullie bijdrage, Fokje en Matthijs (de dierenliefhebber).
En het boompje, Alicia: tja, dat is dus echt helemaal mijn boompje, maar Nona ziet 'm niet zitten. Dus dan houdt het wel een beetje op, natuurlijk.