Zei iemand...CHIPS?

Enige tijd geleden heb ik jullie hier deelgenoot gemaakt van mijn onvrede omtrent mijn ietwat toegenomen gewicht. Maar vervolgens beschreef ik mijn goede hoop dat ik wellicht wat zou afvallen als we eenmaal zouden gaan verbouwen.
Die hoop is inmiddels vervlogen.
We hebben namelijk besloten, als we toch eenmaal bezig zijn, de kruipruimte te isoleren.
Met ecoCHIPS.
Stefan heeft al voorzichtig geinformeerd naar de mogelijkheden voor het plaatsen van sloten op het luik van de kruipruimte. Anders blíjven we zakken bijbestellen.

Gelukkig krijg ik inmiddels weer wat meer lichaamsbeweging nu het tuinseizoen weer is begonnen. Vandaag was het prachtig weer en dus togen we met ons tuinverlanglijstje naar de kwekerij.
(Of, zoals Nona het noemt: de 'peterij '.)
Ik vond daar een prachtige clematis met de prozaïsche naam Jan Fopma.
Alleen al om die naam had deze plant al een plekje in onze tuin verdiend, maar helaas stond op ons verlanglijstje een plant die iets vroeger in het jaar bloeit, dus werd het de clematis alpina 'Willy'.
Ook wonderschoon, niet?

Maar de leukste ontdekking was nog wel die van de wonderplant Stevia Rebaudiana ofwel 'honingplant'.
Blaadjes van dit kruid worden in Zuid Amerika al eeuwen gebruikt als zoetstof. In Nederland is het echter lange tijd omstreden geweest, terwijl in bijvoorbeeld Japan, maar ook in Frankrijk de werkzame stof al werd gebruikt door onder andere the Coca-Cola Company.
Vandaag vond ik de plant dan eindelijk bij de "gewone" peterij. Dus nu kan ik ook weer zonder schuldgevoelens genieten van heerlijk zoete thee.

Óf van een glaasje wijn met een schaaltje ecochips erbij. Dat kan natuurlijk ook.

                                                            Foto: Wikipedia