16.4.10

Een nieuwe lente, een nieuw begin

Het is zo fijn om weer lekker buiten te kunnen zijn. De tuin is elke dag een beetje groener. Je kunt de planten bijna horen groeien. 'S ochtends als het nog fris is, ga ik gauw in de badjas even kijken hoe de nieuwe aanwinsten de nacht zijn doorgekomen, in de middagpauze ga ik even luchten en een paar minuutjes genieten van de warme zonnestralen op mijn gezicht voordat ik mij weer terugtrek in mijn donkere 'werkhok'. Vlak voor het avondeten kruip ik nog gauw even in het zonnigste hoekje met een krantje en gisteravond heb ik zelfs nog de munt verpot bij het licht van de kaarsen in de nieuwe lantaarns!

Op de foto:
Mentha Spicata 'Nana', ofwel: echte Marokkaanse munt. Er hoort eigenlijk ook nog een knalblauw kevertje bij, de muntkever- ik verzin het niet-, maar die laat zich zo vroeg in het seizoen nog niet zien.
Je zou het niet zeggen als je de pas opgekomen miniblaadjes bekijkt, maar deze plant is een echte gigant en woekert schaamteloos als je hem zijn gang laat gaan. Op de kwekerij vertelde men mij dat hun hele voorraad is voortgekomen uit slechts een enkel takje met een sliertje wortel er nog aan. 'S zomers kunnen we er dan ook flink van plukken en zijn er inmiddels al vele kinderen van onze Nana onder vrienden en familie uitgedeeld.

Van deze munt trek je echt de allerlekkerste Marokkaanse muntthee.
Hierboven de allereerste tuinaanwinst van dit seizoen. Het viooltje. Hiernaast maken de vlijmscherpe stekels van de roos dubbel indruk.


 
De lucht kleurde vanavond extra rood door de Ijslandse aswolk die heel het vliegverkeer in Europa lam legde. Het leverde wel een mooi plaatje op!

2 opmerkingen:

Ingeborg zei

Heel veel mooie plaatjes levert die tuin van jullie op!
Dat viooltje man, wåt een mooi plaatje!! Het lijkt wel een opname uit het universum. Een zwart gat ofzo.

Of blijkt nou dat jij dus gewoon een wormhole in je achtertuin hebt?!

Herma zei

Ik dacht dat ik heel veel wormholes in de tuin had, maar dat bleken achteraf toch muizengangen...
En bijna hadden we nog een pad doorkliefd, maar dat is weer een ander blog!