24.8.12

enveloppenflop

Op de één na laatste avond voor de grote vakantie, knutselde ik nog een serie bedankkaartjes voor Nona's juffen in elkaar. Toen ze klaar waren, bleek dat ik geen envelopjes meer in huis had, dus moest ik die zelf nog even snijden. Ik flanste (want het was natuurlijk alweer rond middernacht) nog gauw wat in elkaar met behulp van een inderhaast getekende mal en een stapeltje oude kindertijdschriftjes.
Ondanks dat het resultaat een beetje slordig was, vond ik het toch wel voor herhaling vatbaar. Het leek me leuk om envelopjes te maken van een oud kinderboek of een atlas of zoiets, en besloot, als ik weer eens in een kringloopwinkel kwam, daar eens naar te gaan zoeken. Tijdens onze vakantie besteedde ik enkele middagen aan het kringwandelen in de buurt van onze camping. Ik kocht voor een habbekrats een leuk boek van Lekturama (klik), dat een paar leuke tekeningen had die me heel geschikt leken voor mijn project. Maar Nona bleek het zo'n leuk boek te vinden dat ik het eigenlijk een beetje sneu voor haar vond om het aan stukken te snijden. Ach, ook geen punt, koop ik toch nog es een ander boek, dacht ik. Voorraad genoeg in de kringloopwinkel, tenslotte.
Afgelopen maandag deed ik een prachtvondst.
De ethnografický atlas slovenska, oftewel etnografische atlas van slowakije:


Een knoert van een boek, met prachtige kaarten en tekeningen.
Thuisgekomen sneed ik stante pede een prachtig envelopje, want voor mijn verjaardag had ik een zeer deugdelijk malletje gekregen. (Ik zeg: what's in a name?) 



Man, wat was ik er blij mee. Kijk maar, hoe mooi:

's Avonds bekeek ik het boek iets beter. Ik trok het op schoot (het meet ongeveer een halve meter in het vierkant), bladerde door de pagina's, bekeek de tekeningen en langzaam bekroop mij een griezelig gevoel. "Hmmm. Wat een mooi boek eigenlijk, he, dit", zei ik tegen Stefan. "Ja, zeker", zei hij. "Wat had je er ook alweer voor betaald?"  "Vijf euro", zei ik. 
Er viel een stilte. "Had je 'm al opgezocht op internet?" informeerde Stefan. "Ja, zei ik, maar ik kon er zo gauw niks over vinden", zei ik. In werkelijkheid had ik maar zeer halfslachtig gegoogled in mijn haast om een leuk envelopje in mijn hand te kunnen houden. 
Er viel weer een stilte. Ik keek naar het boek. Stefan begon wat op zijn telefoon te tikken, terwijl ik met mezelf in gevecht ging. Potdomme, wat een mooi boek, dacht ik. Was het toch niet een beetje zonde om er nou meteen de schaar in te zetten? Ja, maar zo blijf je aan de gang. Eerst al dat Lekturama-drama, en nou weer een boek dat te mooi blijkt. Je wilde toch fraaie enveloppen? Nou dan! Pfff. 
"Oh. Kijk es?" Stefan hield zijn telefoon onder mijn neus. "Ik heb hem toch gevonden!"
 
Ik heb even een screenprintje gemaakt van de website waar 'ie op staat. Klik hem even aan, zodat u de tekst kunt lezen. Kijkt u gerust eens bij de vraagprijs. En bedenk u daarbij dat het hier gaat om een latere druk, in het Engels, en dat ik een eerdere druk heb, in Russisch en Duits gedrukt. 
En dan vraag ik u; wat moet ik doen: mijzelf kei-en keihard voor de kop slaan, óf een heel dure-enveloppenwinkel beginnen.


6 opmerkingen:

Ingeborg zei

Enveloppenwinkel natuurlijk, duh.

Herma zei

Want dat loopt natuurlijk als een tierelier in deze whatsapp/e-mail/msn/sms/skype-tijden...
;D

sanneke zei

Een prachtige, prachtige envelop heb je daar zeg. En echt heel erg oeps...

Anoniem zei

Die Lekturama envelopjes hálen het niet bij deze! Kwaliteit springt er toch wel uit, vind je niet?
:)
Greetz

Herma zei

Ja, de envelop blijft prachtig. Vink zelf ook.
Maar toch, gottogot, 'k heb er wel een redelijk formaat bok mee geschoten...

Anoniem zei

Daar hou je vast een behoorlijke kater aan over :)

Greetz