Dus toen ik gisteravond, plots bevlogen door een vlaag van de laatste tijd wat schaarse inspiratie, heerlijk op een fijne flow een leuke illustratie zat te maken, dacht ik ook geen moment aan opslaan. Tot ineens het scherm grijs werd en het venstertje met de gevreesde doodstijding in beeld kwam. Mijn kreet moet tot bij de buren te horen geweest zijn. NEEEEJHAAAARRRGGHHH!
En ik was er net de laatste hand aan aan het leggen! (wie maalt er nog om grammatica in tijden van nood?)
Okee, het is duidelijk: ik lijd dus zelf ook aan een slopende ziekte. Het 'ik kan niet onthouden om te saven-syndroom'. De Ziekte van Herma. Maar nou zat ik te denken; het is een open source programma. Dat betekent dat je zelf ook mag sleutelen aan de broncode. En ik weet ook dat er wel manieren zijn om een programma te instrueren op eigen initiatief om de zoveel minuten de boel te laten opslaan. Sterker nog; het feit dat ik af en toe nog een log gepubliceerd krijg is dan ook slechts bij de gratie van die instelling in Blogger. Maar hoe? Zelf heb ik geen drol verstand van het schrijven van programma's. Als ik nou toch een beetje een handige computermuis zover zou kunnen krijgen om samen met mij op avontuur te gaan in de broncode van een tekenprogramma! O, als ik alleen al denk aan de dankbare gezichtjes van al die onwetende en gedreven door inspiratie vergeten te savende ontwerpertjes... Nooit meer je levenswerk verliezen na een onhandige manouvre of een net iets teveel geheugen vergende bewerking. Wat een mooie wereld zou het kunnen worden!
Maar wie o wie? (laat een veelbetekenende stilte vallen)
Stefan... is that...you....?
2 opmerkingen:
aah joh, hoe moeilijk kan het zijn? gewoon proberen, ik doe niet anders
Ontwerpertjes..PC.....
Hmmm.
Een reactie posten